هى

الشمس لما تشوفها بتتكسف و تغيب
 يلمح جمالها القمر يستحى و يغير
يميل إليها الشجر و الطير يقول مواويل
 الورد يهواها و يعشق سكونها الليل
النسمة على خدودها قلبك معاها يميل
الوعد على جبينها ينادى ألف خيال
الضحكة فى عنيها تقول زعلها محال
 البسمة على شفاها تمحى أسى الأيام
 الكلمة اللى تقولها تجوب سما الأحلام
 دفا الحياة منها و الرقة و الإحساس
النظرة من عينها تكفى عن الناس
هى الهوا ليا و القرب منها أساس
الحلم ف حياتى هى و أملى لعنيها عاش
 داب قلبى من الأشواق.. و تعبت بعاد و فراق
 حالى فى هواها حال ..صبرى عليها طال
 قلبى معاها احتار .. و البعد عنها مرار
 ياللى شغلتى البال ..ضمى هوايا عطشان
و نورى الأيام .. و كونى لى بر أمان
 أحلامى ف ايديكى .. و حنانى لعنيكى
 نبضك ف احساسى  .. تاجى و نبراسى
 عاشقك غير العشاق .. الكون علي ضاق .. و براحى فى عنيكى ..
نادى اللى شاريكى .. و بقلبه يحميكى .. و بروحه يفديكى ..
 تحلى بيكى الايام و تعيشى معاه الأحلام و تكمليه بيكى ..

كنت خايف ..

كنت خايف لما تمشى و تسبينى
قلبى تدوب شمعته فى نار حنينى
و أملى يتكسر شراعه ف موج أنينى
و الربيع من عمرى يتحول خريف
و كل نسمة حب ألقاها وجع و زيف
و الجرح يسكن روحى و الضحكة تروح
و الحزن يبان فى صوتى من غير ما أبوح
و الأيام من ايدى تجرى و ابقى خايف
لو قابلتك مرة صدفة ابقى شايف
كل غرامنا و حبنا و السكون يملا الشفايف
و أحن ليكى و أضعف بعد السنين
اللى عاشها القلب فى غربة و أنين
و الشوق فى قلبى يكسر كل رغبة للرحيل
لكن اللى كان يا قلبى دا أكبر دليل
إن الزمان قواك و نساك الجراح
و طويتها صفحة من حياتك و لقيت براح
لما قابلت قلب تانى يعشقك و يمحى آهاتك
و يفضل جمبك و يعيش معاك باقى حياتك
و كفاية أشوف فى عنيكى نظرة ندم
على قلبى اللى ياما ضحى و اتظلم
ضيعتى حبه ليكى ف لحظة زمان
و نسيتى انه كان لك م الدنيا حضن و أمان
و افتكرتى بعدك خلاص مالوش حياة
لكن الاخلاص لقلبى كان طوق النجاة